در یکی از روزها، صبحگاهان امام علی علیه السلام فرمود: فاطمه جان آیا غذایی داری تا از گرسنگی بیرون آیم؟ پاسخ دادند: نه، به خدایی که پدرم را به نبوت و شما را به امامت برگزید سوگند، دو روز است که در منزل غذای کافی نداریم و در این مدت شما را بر خود و فرزندانم در طعام ترجیح دادم. امام علیه السلام با تأسف فرمودند: فاطمه جان چرا به من اطلاع ندادی تا به دنبال تهیه غذا بروم؟ حضرت زهرا علیها السلام فرمودند: ای اباالحسن، من از پروردگام خود حیا میکنم که چیزی را که تو بر آن توان و قدرت نداری، درخواست نمایم.
(بحار الانوار، ج 59، ص 43)
کسی که عبادتهای خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.
(بحار الانوار، ج 70، ص 249)
پاداش خوشرویی در برابر مؤمن بهشت است و خوشرویی با دشمن ستیزه جو، انسان را از عذاب آتش باز میدارد.
(بحار الانوار، ج 75، ص 401)
حضرت فاطمه سلام الله علیها به پدر گرامیشان عرض کردند: ای رسول خدا زنان قریش به منزل من وارد شدند و گفتند: پیامبر تو را همسر کسی قرار داد که سرمایهای ندارد. رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در جواب فرمودند: قسم به خدا دخترم، در خیرخواهی تو کوتاهی نکردهام که تو را به اولین مسلمان و عالمترین و بردبارترین اشخاص تزویج نمودهام.
دخترم، همانا خدای عزوجل نگاهی به زمین افکند و از اهل آن دو نفر را برگزید، که یکی از آن دو را پدرت و دیگری را شوهرت قرار داد.
(بحار الانوار، ج 43، ص 133)