با توجه به این که عمر انسان محدود مىباشد بقاى نوع انسان به چه صورت است از نظر قرآن بقاى با نطفه مىباشد در قرآن داریم : «خلق الانسان من نطفة...».علامه: مراد از خلق در این آیه نوع انسان است و نسل آدم مىباشد و شامل حضرت آدم علیه السلام نمىشود. با توجه به آیه «ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهین» توجه به این که خلقت اول انسان را در همین سوره در آیه قبل از این از خاک بیان مىکند پس از آوردن این دو آیه در کنار هم صراحت آیه دوم در نژاد و نسل انسان مشخص مىشود. و آیه دیگر مراحلى را که نطفه طى مىکند بیان مىکند:
«ثم خلقنا النطفة علقة فخلقنا العلقة مضغة فخلقنا المضغة عظاما فکسونا العظام لحما ثم انشاناه خلقا آخر فتبارک الله...» توجه به این که در دو آیه قبل، خبر از خلقت اولى انسان مىدهد و در آیه قبل جاى نطفه که این مراحل را طى مىکند مشخص مىکند فهیمده مىشود که این مراحل در رابطه با نطفه آن هم جهتحفظ بقاى نوع انسان مىباشد نه این که در اصل خلقتحضرت آدم ابوالبشر علیه السلام این مراحل طى شده باشد. ممکن است کسى بگوید که چه اشکالى دارد در مورد حضرت آدم علیه السلام هم بگوییم اصل آن از خاک استسپس در مرحله دوم همین نطفه و بعد مراحل بعدى مىباشد.علامه طباطبایى رحمه الله در پاسخ مىفرماید: «ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهین»فالنسل الولادة بانفصال المولود عن الوالدین و المقابلة بین بدء الخلق وبین النسل لا یلائم کون المراد ببدء الخلق بدء الخلق الانسان المخلوق من ماء مهین ولو کان المراد ذلک لکان حقالکلام ان یقال: ثم جعله سلالة من ماء مهین».کلام علامه رحمه الله این گونه فهمیده مىشود که اولا: نسل، ولادت منفصل از والدین را مىگویند . ثانیا: از «مقابلة بین بدء الخلق و بین النسل» فهمیده مىشود که سازگارى ندارد که انسان مخلوق اولى هم از نطفه خلق شده باشد و اگر منظور این بوده مىبایست نسل دیگر برداشته شود. به ناچار باید بپذیریم که آفرینش از خاک دربارهى انسان اول و بعد همانگونه که از قرآن استفاده مىشود انسانهاى بعدى از نطفه که بعد خود نطفه تبدیل به مضغه و علقه... مىشود خلق شدهاند.