[چگـونگی خـروج نـطـفـه زن و مـرد

«فلینظرالانسان مم خلق خلق من ماء دافق یخرج من بین الصلب و الترائب»      طارق 5-7

«انـسـان می بـایـد ببیند از چـه درست شـده ــ از آب جهـیـده ای درست شده ــ که از خروجی سفت و خروجیهای نرم خارج می شود»!

نکته آیه: آب جهیده ای که انسان را درست می کند از خروجی سفت و خـروجیهای نرم خارج میشود: 

خروجی سفـت:

خـروجی «سفت» که مفرد آمده و به معـنی "یکی بودن" آن است، مربوط به خروجی تخمک " زن" است. چنانکه در تصویر می بینیم تخمک زن یک خروجی بیشتر ندارد، و آن خروج از تخمـدان است. خروجی تخمـدان نیز بسته است. وقـتی تخمک بخواهد بیرون بیاید به کناره جداره خروجی تخمدان می رود. بعد در تخمدان فـشار ایجاد می شود و جداره تخمدان پاره می شود و تخمک به بیرون جهش داده می شود. تخمک زن در قـرن نوزدهـم کشف شد.

خروجیهای نرم:

خروجی های نرم که جمع آمده (یعنی بیش از دوتا خروجی است، چون در عربی از سه ببالا جمع محسوب می شود) مربوط به خروجی های نطفه مرد است.درون بیضه کانالهای خرطومی (مارپیچی) زیادی وجود دارد که طول آنها روی همدیگر به چند صد متر می رسد. در آنجا پیوسته سلولهای خاصی تقـسیم می شوند که در هـر روز میلیونها کروموزوم تولید می کنند. و در کانال خرطومی سراسری پشت بیضه کروموزمها از اطلاعات توارثی شارژ میشوند. بعد از طـریق مجـرای منی که نیم متر طول دارد پـس از دور زدن مثانه به درون غـده زیر مثانه رفـته و پس از طی قـسمتی از آن در آنجا در مجرای ادرار جاری می شوند. علت جهش آن نیز انبساط ماهیچه های قوی است.

چنانکه در تصویر می بینیم نطفه مرد بیش از یک خروجی دارد و هـمه آنها نیز نرم می باشند (یعنی جلو آن مانعی وجود ندارد که مانند درِ خروجی تخمدان زن بخواهد بترکد یا پاره شود).

[زمانِ کاملِ شیر دهی دو سال است

  « و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین لمن اراد ان یتم الرضاعه»                         بقره 233

 «مادرانی که می خواهند شیر دهی خود را کامل کنند دو سال کامل به فرزندان خود شیر دهـند»!

علم امـروز نیز مدت زمان لازم شیر دهی را دو سال می داند. زنی که به بچه شیر می دهد نیز رحم وی به حد طبیعی خود می رسد. سه چهارم زنانی که به گشادی رحم دچار شده اند کسانی هستند که به فـرزندان خود شیر نداده اند.

[روند رشد یکسان جنین انسان و دامها]

    «خلق الانسان من نطفه فاذا هو خصیم مبین و الانعام خلقها»                              نحل 4-5 

«خدا انسان را از یک چکه می آفریند. پس از آن، (چکه) بطور آشکاری جدا می شود و صف آرائی می کند ــــ دامها را نیز به همین ترتیب می آفـریند»!

نکـات آیـه:

1- انسان پس از چکه بودن یکمرتبه جدا می شود و صف آرائی می کند:

پس از اینکه سـلـول نطـفـه مـرد (اسپرم) وارد تـخـمـک زن می شـود و در هـم ذوب می شوند و تـقـسـیـم سـلـولی صـورت می گیرد، سلولها بحالت جبهه گیری کردن از هم جدا می شـونـد و در سه تـا آرایـش کـه تـشـکـیل سه تا پـوسته است صف آرائی می کنند. (هر یک از پوسته ها بخشهای مشخصی از بدن را درست می کنند). و آشکار بودن آن که آیه آنرا مـطـرح می کند نیز به معنی "دیدنی بودن" آنست، که انسان فعلاً  به کمک میکروسکوپ آن وضعیت را می بیند.

2- روند و فرایند رشد جنین دامها نیز مانند جنین انسان است:

چنانکه آیه مطرح می کند شکل گیری جنین دامـهـا نیز روند و فـرایـنـدی مانـنـد جنین انـسان دارد! پیش از این تـصـویـری از روند رشد جـنـیـن انسان و برخی از جانواران را دیدیم.

[پس گرفته شدنِ موادِ زائدِ جنین توسط رحم]

    «الله یعلم ما تحمل کل انثی و ما تغیض الارحام و ما تزداد و کل شی ء عنده بمقدار»        رعد 8

«خدا می داند هر (مادر) بارداری چه بار دارد، و می داند رحمها چه چیزی می مکند و چه چیزی را اضافه می کنند و هر چیزی پیش او اندازه ای دارد».

نکته آیه: رحمها چیزهائی را از جنین می مکند و چیزهائی را به او می دهند، و هر چیزی نیز اندازه مشخصی دارد:رحم (یا بعبارتی کیسه ای که جنین در آن بـسر می برد) به جنین مـواد غـذائی می فـرسـتد و از همانجا نیز مواد برگشتی جـنـیـن را می گیرد. کُـرکها و پـرزهای کوچک رحم (یعنی کیسه رحم) که در خون مادر غـوطـه می خورند هـمـه مـولکـولـهـائـی کـه از انـدازه مـشـخـصی بـزرگـتـر هـسـتند را تصـفـیه می کنند. و فقط کوچکترینهای عناصر حفاظتی بدن می توانند رد شوند و از طریق بند ناف  به جنین برسند.در زمان محمد انسان می دانست که رحم مادر نوزاد را تغـذیه می کند، ولی اینکه جنین مـواد برگشتی نیز دارد و رحم آنرا را پـس می گیرد، و یا ایـنـکـه پـرز هــای رحم مـولکـولـهای بـزرگ را تصـفـیه می کـنـد طـبعاً کسی چیزی نمی دانسته و این عـلـوم مربوط به علم عصر ما است.

[آفـریـنـش انـسـان از چـیـز عَـجَـل واری]

   «خلق الانسان من عجل ساریکم آیاتی فلا تستعجلون»                                        انبیاء 37

«انـسان از چیز عَـجَـل واری آفریده شده است. آیات خود را "در آینده" به شما نشان خواهم داد. بنابـر ایـن بیتابی نکنید».

نـکـات آیـه:

1-انسان در آینده خواهد دید که از چه آفریده شده است:اینکه خـداونـد می گویند: «آیاتم را به شـما نـشـان خـواهـم داد» به این معـنی است که انـسـان روزی خـواهــد دیـد (یعـنی با چـشم خـواهـد دیـد) که از چه یا چگونه آفـریـده شـده است. و این چیزی است که امروزه تحـقـق یافـتـه است. امروزه انسان با کمک میکروسکوپ می بیند که سلولها از چه و چگونه آفـریده می شوند و چگونه زندگی می کنند.

2- انسان از عَـجَـل آفریده شده:واژه «عَـجَـل» به معـنی اسمی و وصفی  در اصل به معنی: "شـتاب و شتاب دهی" است. بعد در مـعـنی دوم خـود بـطور ضمنی و تلویحی به یکسری از مواردی که به نوعی و به نحوی کار را شتاب می بخشند اطلاق شده است. مانند:«گل و لای بد بو (که اشاره ضمنی بوده به: "با شتاب و زودتر رد شدن" از محل مزبور) ـــ برآمدگی کنار درخت خرما که با آن بالا می روند ـــ دولاب ــ چرخ چاه ــ چوبهای به هـم پـیـوسته رخت آویز ــ چوب سر چاه ــ چرخ ـ زنجیر ـــ پله ـــ بـسـته ــ طناب مـرتب جمع شـده».هـر سلولی مولکولهای DNA  در بردارد. DNA (مخفـف desoxyribonucleicacid) ماده شیمیائی است کـه ژن را تشکـیـل می دهـند. ژنها اطـلاعات تـوارثی را در بـر دارند و هویتهای جدید را می آفرینند و آفرینش پدیده  را هدایت می کنند. این مولکـول شیمیائی موسوم به  DNA از دوتا زنجیر درست شده که بوسیله بازها بهم مرتبط می شوند، طوریکه دو مارپیچ شکـل می گیرد. تصور و رسمی که انسان از آنها دارد  در 3 مورد مانند عجل می مانند. یکی در "زنجیر واری" آنـها، دیگری در "پله واری" آنها، و سومی اینکه مانند "بسته طناب منظم چیده شده" می مانند».