در آغاز 29 سوره از قران حروفی دیده میشود که با تقطیع و با اسم هر حرف خوانده میشوند . مجموع این حروف 78 حرف است که با حذف مکررات ، 14 حرف میشود ، یعنی نصف حروف هجه ، که 28 حرف است . این حروف از نظر تعداد حروف 5 دسته هستند :
1. دستة اول یک حرف دارند :
· ص ( سوره صاد )
·ق ( سوره قاف )
·ن ( سوره قلم )
2. دستة دوم ، دو حرف دارند :
· حم ( سورههای غافر ، فصلت ، زخرف ، دخان ، جاثیه ، احقاف )
·طس (سوره نمل )
·طه ( سوره طه )
·یس ( سوره یس )
3. دستة سوم ، سه حرف دارند :
·الم ( سورههای بقره ، آل عمران ، عنکبوت ، روم ، لقمان ، سجده )
·الر ( یونس ، هود ، ابراهیم ، یوسف ، حجر )
·طسم ( شعرا ، قصص )
4. دستة چهارم ، چهار حرف دارند :
·المص ( اعراف )
·المر ( رعد )
5.دستة پنجم ، پنج حرف دارند :
·کهیعص ( مریم )
·حمعسق ( شوری)
دربارة حروف مقطعه نظرهایی مختلف رائه شده است ( شاید بیش از بیست نظریه ) ولی زیر بنای این گفتهها را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:
1.حروف مقطعه از متشابهات قران میباشد که هرگز قابل حل نبوده و از جملهی مجهولات مطلق است و از راه علمِ به آن ، کاملاً بر مردم بسته است.
2.رموزی هستند میان خدا و رسول ، که جزاولیای مقرّب الهی کسی به آن راه ندارد . « لایمسّه الاالمطهرون»
3.این حروف صرفاً مجرده هستند و نه رمز اشارهاند و نه معنایی جز خاصیت آوایی دارند . حکمت آوردن این حروف در اوایل سورهها از محدودهی الفاظ و اصوات تجاوز نمیکند. شاید این قول دربارهی حروف مقطعه - علاوه بر اینکه رموزی بین خداوند و پیامبر میباشد - وجیهتر به نظر میرسدکه این حروف اشاره به این مطلب دارد که قرانیکه شما ازآوردن آن عاجزید از همینحروف بوجود آمده است .